TDF2025 – etappe 2

Beste deelnemers,

Bij Alpecin stonden ze vanmorgen vol vertrouwen aan het vertrek. Met succes hun overtal uitgespeeld in de rit van gisteren, met de etappewinst én de gele trui voor Philipsen als resultaat – daar kunnen ze bij Visma beslist nog een puntje aan zuigen, voor wie afgelopen voorjaar Dwars door Vlaanderen heeft gezien. Maar ook voor vandaag had Alpecin de topfavoriet in de gelederen, namelijk eenieders favoriete NederFransBelg Mathieu van der Poel. De vraag was, kan hij zijn status waarmaken in de heuvelachtige finale?

Dan moesten ze nog wel veilig aan de streep zien te geraken. Het weer was in Frankrijk, net als in Nederland, bar en boos vandaag; veel regen en wind, dus kans op opnieuw waaiers en valpartijen. Al zijn er ook met zonnig weer genoeg valpartijen in de Tour, helaas. De waaiers bleven ditmaal uit, maar ook vandaag waren er wel weer een paar renners die horizontaal gingen fietsen; Renard ging bijvoorbeeld onderuit, Van Eetvelt zag er wat duizelig uit en moest lang in de achtervolging, en Dunbar klapte zelfs twee keer tegen het asfalt. Iedereen kwam nog wel aan de finish, maar voor Van Eetvelt kan er wel een dikke streep door de klassementsambities, een aderlating voor Emma, Diana, Maarten en ikzelf (ja, alweer…).

Met de naderende klimmetjes in de slotfase werd er volle bak gekoerst, en uiteindelijk bleef er een elitegroepje vooraan over van ongeveer 25 mannen. Indrukwekkend en aanvallend in die groep waren met name Vauquelin, die om de meter demarreerde, de enigmatische Lutsenko, maar ook Jorgenson en topfavoriet Van der Poel zelf. Niemand kwam echter weg, zodat er met een heel klein pelotonnetje gesprint werd om de zege. Alle sprinters waren allang gelost, zodat Van der Poel met slechts de klassementsmannen als concurrentie relatief gemakkelijk de zege binnenhaalde. Na de twee kemphanen Pogacar en Vingegaard, die 2^e en 3^e eindigden en bonificaties in de wacht sleepten, waren Gregoire (4^e), Onley (6^e) en Vauquelin (8^e) de belangrijkste namen voor ons pooltje.

Twee deelnemers aan de Tour de Friends hadden deze 6 renners allemaal, dat zijn Maarten en Steven. Als we verderop kijken in de daguitslag, dan missen ze allebei Mas en Buitrago ten opzichte van een of meer medespelers, maar vervolgens hebben ze allebei wél weer Almeida, Evenepoel en Jorgenson. Onderling komen ze er niet uit, zodat ze in deze tweede rit de dagzege mogen verdelen, én voorlopig zijn ze ook gezamenlijk drager van de bolletjestrui. Ik heb nooit tie-breakers bedacht voor de bolletjestrui, dus als niemand meer over die 125 punten heen zou gaan zouden ze allebei gewoon 2,5% bonus krijgen in de prijzenpot. Misschien volgend jaar toch iets op verzinnen.

Voor de gele trui is er wel een duidelijke leider, want Steven neemt zijn positie van vorig jaar weer in na zijn sterke prestatie vandaag. Hij houdt voorlopig een voorsprong van 5 punten op Maarten en 9 op Aurel, die iets minder scoort vandaag maar er toch netjes voor blijft staan. William en Andreas behalen heel mooie uitslagen vandaag en schuiven wat omhoog, maar blijven nog wel achter Jolan, die stabiel scoort en op dit moment de nummer 4 is. Achteraan hebben Diana, Emma en Martijn het zwaarder, na al diverse valpartijen en minder goed uitpakkende keuzes.

Morgen gaan we verder met weer een vlakke rit. De kans op waaiers is dan een stuk kleiner, zo lijkt het, dus zullen we dan eens een zuivere massasprint meemaken? Daar zijn er waarschijnlijk weinig van dit jaar, dus op zich zou het toch wel een keertje aardig zijn. Zeker voor pure sprinters als Merlier en Groenewegen, die anders toch weinig plezier aan deze editie van de Tour zullen beleven. Mijn update volgt wel wat later in de avond vanwege een werkborrel, maar toch zeg ik alvast: graag tot dan!