Het kan soms gebeuren dat er een rit wordt ingekort of (deels) wordt geneutraliseerd. Meestal is dat het gevolg van slecht weer; in de Giro vervallen er wel eens hoge bergtoppen vanwege sneeuw, en in de Tour is de koers een keer stilgelegd vanwege modderstromen een paar jaar geleden. Vandaag was er iets nieuws aan de hand, want ze besloten om de Col des Saisies te schrappen vanwege een uitbraak van een koeienziekte. Een korte etappe dus vandaag, iets minder dan 100 kilometer, dat zijn eigenlijk juniorenafstanden.
Voor we die etappe bespreken nog een kleine rectificatie van gisteren, want ik werd erop gewezen dat ik een uitvaller gemist had. Enric Mas was nog in de aanval gegaan, maar werd al vroeg gelost. Gedemoraliseerd, waarschijnlijk deels ook door zijn verlies op de Ventoux, stapte hij vrij snel daarna af. Hij stond al niet bijzonder kort meer in het klassement en had zijn meeste krachten wel verspeeld, dus Emma, Diana, Jesse en Stefan missen er vermoedelijk niet heel veel punten door.
In de korte rit van vandaag ging Roglic opnieuw vroeg in de aanval. Dat bleek echter een bijzonder dom idee, want niet alleen kon hij daardoor niet Lipowitz helpen het brons te verdedigen, ook hielp hij zijn eigen klassement ermee om zeep. Hij kwam zichzelf genadeloos tegen en verspeelde vele minuten op de slotklim naar La Plagne. Ook Vauquelin was al vroeg gelost en zakt wat weg in het klassement.
De overige klassementsrenners bleven lange tijd dicht bij elkaar. Pogacar probeerde aan te vallen voor de ritwinst, maar Vingegaard sprong meteen in zijn wiel en weigerde over te nemen. Arensman was op dat moment de derde in koers, reed het gaatje dicht omdat de Grote Twee weer naar elkaar aan het gluren waren, en sprong vervolgens zelf in de aanval. Het groepje met o.a. Gall, Onley en Lipowitz kwam vervolgens weer terug bij Pogacar en Vingegaard, en bleef lang hangen een halve minuut achter Arensman. Zou hij dan toch een tweede ritzege gaan pakken deze Tour, opnieuw in de voetsporen van Michael Boogerd?
Het antwoord is ja! Het was wel verschrikkelijk spannend tot op de streep, en eigenlijk flikte Arensman het onmogelijke. Iedereen verwachtte nog een dodelijke sprint van Pogacar waarmee hij de eenzame vluchter zou verschalken, maar zelfs hij blijkt moe te kunnen worden. Niet alleen pakte hij Arensman namelijk net niet terug, op 2 seconden na, maar hij verloor ook voor het eerst deze Tour het eindsprintje van Vingegaard. Een schrale troost voor de Deen, die er definitief niet in is geslaagd om deze Tour te winnen. Lipowitz wist zich vandaag te revancheren voor zijn mindere dag van gisteren, en loste Onley uiteindelijk diep in de finale, zodat hij nu (nagenoeg) verzekerd is van de witte trui.
Het zal niemand verbazen dat Steven ook deze dagzege opraapt, dat is alweer nummer 8. Daarachter gebeurt er wel van alles. Maarten en William doen goede zaken, en voor met name William betekent dat dat hij de achterstand op Jolan voorlopig heeft weggepoetst. William staat nu virtueel derde en mag dus hopen op een podiumplaats, al is dat zeker nog niet gespeeld; Jolan is kwetsbaar in de bergen gebleken, door het missen van Onley, Gall en Johannessen, maar de bergen zijn nu verleden tijd. Ook Maarten maakt nog kans op het podium. Verder naar achteren doet ook Emma uitstekende zaken, ze verkleint de achterstand op mij om de achtste plek naar één schamel puntje.
Dat Steven de Tour de Friends dit jaar opnieuw ging winnen was al even duidelijk, maar nog lange tijd spannend was het om het puntenrecord. Inmiddels hoeft hij nog slechts 52 punten te halen om dit te verbeteren, en met nog 2 ritten te gaan zou dat normaal te doen moeten zijn. Het enige dat het nog kan verpesten voor hem is tweemaal een omvangrijke vlucht met de verkeerde mannen – die kans is op de Champs-Elysees normaal klein, maar het parcours daar is heuvelachtiger dan normaal, vanwege de Montmartre-passages. Aurel is al enige tijd verzekerd van het zilver, met – laten we dat niet vergeten – opnieuw eveneens een fantastische score, ruim boven de 2000 met nog 2 ritten te gaan. Daarnaast is het dus nog spannend om plek 3 tussen Willam, Jolan en Maarten; tenzij er nog een wonder gebeurt staat Andreas net te ver bij de actie vandaan. Hij moet wellicht eerder achterom kijken, want Fokke Jan is genaderd tot op 50 punten achterstand. Emma en ik strijden om plek 8, en Jesse, Martijn en Diana houden het spannend om plek 10. Stefan lijkt daar normaliter niet meer bij in de buurt te kunnen komen.
Morgen zijn we er weer voor de voorlaatste etappe. Het zit er bijna op, maar we zeggen nogmaals: graag tot morgen!