Voor de fans van het Nederlandse wielrennen, met name van de klassementsrenners, zijn er wat meer magere tijden aangebroken ten opzichte van het tijdperk-Dumoulin, waarin natuurlijk ook o.a. Kruijswijk en Kelderman dicht bij eindzeges in grote rondes kwamen. De huidige lichting van eigen bodem is eerder sprinter, wat gegeven onze geografie wellicht ook logischer is. De uitzondering op die regel is Arensman, die al een paar keer een degelijk klassement heeft gereden. Deze Tour speelde hij echter nog verstoppertje, want na een zware en wat tegenvallende Giro is hij hier actief als vrijbuiter. En bijna was het vandaag in deze zware overgangsrit raak. Maar helaas, zijn vlucht kwam vandaag niet tot een succesvol einde, want uit de kopgroep van 29 was hij de op één na sterkste. Simon Yates, die de Giro dit jaar won, sloeg vandaag namelijk toe met een ijzersterke etappezege.
Het was echter een dag met een heleboel gezichten. In die kopgroep van 29 konden nog veel meer verhalen verteld worden dan alleen die van Simon Yates en Arensman. De opvallendste was wellicht die van Healy. Hij was ongetwijfeld de dag begonnen met in het achterhoofd een degelijke kans op een tweede ritzege, maar naarmate de vlucht meer en meer ruimte kreeg van het peloton vergooide hij het geweer opzichtig van schouder. De ritwinst kon hem spontaan een rotzorg zijn, hij deed al het kopwerk op de laatste twee beklimmingen, want hij rook een nog veel grotere prijs: de gele trui. En inderdaad, hij moest op het laatst lossen bij Yates en Arensman, maar wist wél die felbegeerde gele trui in de wacht te slepen. Als bonus pakte hij ook voor de tweede keer deze Tour de rode rugnummers, waardoor de kans langzamerhand steeds groter wordt dat Martijn en Fokke Jan hier 50 punten voor in de wacht gaan slepen aan het eind van deze Tour. Na de goede voorspelling van de rode lantaarn van vorig jaar heeft Fokke Jan de smaak wellicht te pakken met de obscuurdere nevenklassementen!
Maar wie scoorden er goed in de daguitslag? Simon Yates, Arensman en Healy zijn allemaal minimaal één keer gekozen door een deelnemer aan de Tour de Friends, maar ze zijn niet de enige vluchters die vooruit bleven. De nummer 4 van de daguitslag was namelijk Ben O’Connor, waardoor Emma en Jesse allebei twee mannen met een korte notering hadden. Emma heeft echter veel sterkere klassementsrenners dan Jesse, zodat zij dit jaar haar eerste dagzege weet te behalen. Op het moment van schrijven is ze druk aan telefoon, dus ik kan haar het goede nieuws straks pas vertellen!
Emma scoort dus sterk vandaag en neemt daardoor ook de 11e plaats weer over van Martijn, die een plaatsje zakt naar 12. Voor mij was het een moeizame dag, met de laagste score van allemaal, en samen met Aurel was ik vandaag de enige deelnemer met niemand in de vlucht. Aurel had zelfs een nóg slechtere dag als je het feit meetelt dat hij afscheid moest nemen van zijn sprinttroeven Waerenskjold en Van den Berg, die vandaag niet meer aan de finish kwamen (‘MvdB’ stapte zelfs niet eens meer op). Aurel heeft nu met 15 man ook het kleinste resterende team. Hij staat nog wel steeds 2e, maar ziet Maarten met rasse schreden naderen; zelf verlies ik de 6e plek aan Andreas en sta nu 7e, al komt ook Fokke Jan nu gevaarlijk dichtbij.
En daarmee zijn we nu eindelijk aanbeland bij de eerste rustdag! Morgen is er dus geen update, maar woensdag zijn we natuurlijk weer terug in actie. Heel graag tot dan!
We zijn op de helft! 6e plek voorlopig. Dat gaat ook het hoogst haalbare voor mij worden, maar ben bang dat Fokke me nog wel voor blijft. Hopen dat Nys, Romeo, Barré o.a. nog wat kunnen doen.