Tsja, zo’n klimtijdrit, wat moeten we daarvan nu eigenlijk vinden? Op zich is een gewone tijdrit vaak wel interessant omdat er net weer andere namen naar boven komen drijven, zoals een Affini. Bij een klimtijdrit zie je echter toch vaak dat de beste klassementsmannen vooraan meestrijden. Op papier is het echt een heel tof idee, en het levert ook wel mooie plaatjes op, maar het koersverloop is meestal niet zo spannend als je eigenlijk graag zou willen. En helaas voor de neutrale kijker was dat vandaag niet echt heel anders.
Eigenlijk was er maar één naam écht heel opvallend in de hoogste regionen, en dat was die van Plapp. Hij kwam al vroeg in het programma in actie, speelde deze Tour nogal verstoppertje tot op heden, maar is duidelijk wel degelijk in topvorm. De coureur heeft zich in veel wielerkringen niet populair gemaakt door zijn constante weigering om mee te draaien in het kopwerk als hij in de vlucht zit, maar in een tijdrit heb je daar natuurlijk geen last van, dan ben je op jezelf aangewezen. Hij zat vandaag urenlang in de hotseat, en lange tijd kwam er niemand in de buurt, behalve Lenny Martinez – nog zo’n coureur die beter in vorm is dan hij voordoet. Na de ritten van die twee was het lang wachten op de favorieten.
Dat Pogacar van die favorieten met afstand de sterkste is zal niemand verbazen, en dat Vingegaard als tweede eindigde ook niet. Op de derde plaats werd het wel interessanter, want daar vinden we Roglic, die gisteren nochtans heel kwetsbaar oogde en sowieso een stuk zwakker dan zijn ploegmaat Lipowitz. Roglic is natuurlijk geen onbeschreven blad als het aankomt op waanzinnig sterke klimtijdritten; hij won er niet zo lang geleden nog een Giro door, ondanks pech onderweg, tegen Geraint Thomas. Ook opvallend is dat Jorgenson vandaag weer helemaal boven water is gekomen na zijn slechte dag van gisteren, en ook Adam Yates levert vandaag een aardige sloot punten op.
Wat betekent dat voor de rituitslag in de Tour de Friends? Steven en Aurel hebben wederom de beste scores, in die volgorde, maar daarachter is Andreas vandaag spekkoper. Hij scoort 131 punten, de derde score van de dag, en dat is bijvoorbeeld 16 punten meer dan ik en 11 meer dan William, die respectievelijk direct onder en boven hem staan. Dit komt met name doordat hij Lenny Martinez heeft ten opzichte van veel concurrenten, en ook Onley en Vauquelin leveren opnieuw wat punten op. Verder haalt Diana wat meer punten dan haar directe concurrenten door de korte uitslag van Adam Yates. Verschuivingen in het klassement zijn er echter niet; Diana strandt vooralsnog op één puntje van Emma.
Ook morgen staat er weer een heftige dag qua klimwerk op het programma, al is dit wel weer een rit in lijn, zodat er iets meer opties zijn qua koersverloop. Krijgen we weer eens een vroege vlucht die gaat zegevieren, of slokt Pogacar, de kannibaal van de 21e eeuw, ook deze bergrit op? Dat gaan we zien. Graag tot morgen!