De zesde etappe is voor de derde maal deze Tour een vlakke rit, en we weten inmiddels dat het geen sinecure is om daar nog een beetje spektakel van te maken. De vorige twee keer moesten ze de vluchters bijna vooruit schoppen, en ook dit keer lieten een paar potentiële avonturiers al binnen enkele kilometers zich weer terugzakken. Toch was er met nog ongeveer 70 kilometer te gaan toch ineens een moment van leven in de brouwerij. Het waaide namelijk net hard genoeg, en de ploeggenoten van Vingegaard en Evenepoel besloten waaiers te gaan trekken. Dat slaagde eventjes heel behoorlijk; Pogacar kon goed mee, maar al zijn ploeggenoten wapperden eraf, waaronder Ayuso, Almeida en Adam Yates. Het had interessant kunnen worden om ze uit het klassement te rijden, en het had ook een risico kunnen vormen als hij lek zou rijden of zou vallen.
De mannen van Emirates hadden echter geluk dat ook het halve sprintersgilde even niet kon volgen. Met flinke assistentie van een breed scala aan hardrijders wisten ze het gaatje van maximaal een halve minuut redelijk snel weer te dichten. Andreas, die al die heren van Emirates in zijn team heeft, zal opgelucht adem hebben gehaald. Na een kwartiertje volle bak koersen keerde de rust dus weer, en mochten we ons gaan opmaken voor massasprint nummer 3. De eerste twee sessies eindigden toch wel vrij verrassend en historisch met de eerste zege voor Girmay en de vijfendertigste voor Cavendish. Zou een van de topfavorieten het nu wel waar weten te maken? Philipsen, die vorig jaar de groene trui won? Of toch Pedersen, ondanks zijn zware val van gisteren?
De valpartijen van vandaag komen in ieder geval op andere namen te staan. Een stukje voor de finish gaan de heren van Uno-X onderuit, waaronder geen sprinter, maar wel Johannessen. Geen aangenaam nieuwtje voor Aurel en mij, maar hij kan verder. Iets verderop gingen ze bij EF-Education onderuit, waarbij Marijn van den Berg het voornaamste slachtoffers is. Ook die fietst weer verder, maar Aurel, Martijn en Raymond zien de sprintkansen van de Nederlandse outsider in rook opgaan. Bettiol en Bardet schijnen ook bij deze valpartij te liggen, maar op het oog zonder erg. Uiteindelijk is het echter niet een Nederlandse outsider, maar een Nederlandse wereldtopper die de ritzege in de wacht sleept voor de chauvinistische kijkers onder ons (waar ik stiekem zeker toe behoor). Groenewegen wint de rit, mooi om te zien!
8 van de 14 deelnemers aan de Tour de Friends hadden Groenewegen in hun team. Als we dan verder kijken naar wie hij verslaat, Philipsen op 2 en Girmay op 3, dan is Jesse de enige die ze alle drie heeft. Hiermee komt hij op een voorsprong die niemand hem meer uit handen neemt; ik kom zelf nog dichtbij door De Lie en Ackermann, maar de paar sprokkelpuntjes door de lead-out van Van der Poel geven de doorslag. 106 voor Jesse, 103 voor mij. Jesse verstevigt hiermee zijn groene trui, terwijl Aurel met 100 punten als derde eindigt in de etappe-uitslag en zijn gele trui meer dan prima consolideert. Voorlopig lijkt hij licht favoriet te zijn voor een nieuwe zege in de Tour de Friends, al kan er nog van alles gebeuren natuurlijk.
De komende dagen gaan we weer een heel ander beeld zien, want er staat een tijdrit op het programma in etappe 7, gevolgd door een heuvelrit in etappe 8. Beide etappes duurt het mogelijk iets langer voor ik een update post dan jullie van mij gewend zijn, aangezien ik beide dagen niet thuis ben rond dit tijdstip. Ik zal proberen jullie zo goed mogelijk van informatie te voorzien, al dan niet met een begeleidend verhaaltje erbij. Hoe het ook zij, maak er een mooi (Tour-)weekend van!
Ook hier een rectificatie: Philipsen, oorspronkelijk 2e, is gedeclasseerd wegens van zijn lijn afwijken. Girmay schuift op naar plek 2. Jesse behoudt zijn dagwinst, Aurel is nu 2e in de daguitslag door de extra punten voor Girmay. Verder zijn er geen grote verschuivingen.