Welkom terug in de laatste week van de Tour! Vandaag stond er een vlakke etappe op het programma. Nu is een vlakke etappe in deze fase van de Tour beslist geen garantie voor een massasprint, zoals we in voorgaande jaren vaak hebben gezien. Echter, zoals bekend eindigen we dit jaar een keer niet met de traditionele koningssprint op de Champs-Elysees, vanwege de Olympische Spelen. Dat maakt dit de laatste echt vlakke rit, de laatste kans voor de sprinters, en dus was het bijna onbegonnen werk om een vlucht op te zetten met zulke grote belangen in het peloton.
De enige die een halfslachtige poging waagde was Gachignard. Diana had deze renner als enige, en zal wellicht heel even ‘het zal toch niet waar zijn’ gedacht hebben. Maar nee, hij werd met nog 25 km te gaan teruggepakt. Voor de rest was het enige spannende dat onderweg gebeurde een bijna-botsing tussen twee volgauto’s, waar de na een valpartij terugkerende Kulset (unieke renner van Fokke Jan) bijna slachtoffer van werd. Het liep echter met een sisser af, en met een compleet peloton gingen we sprinten.
Althans, compleet? Er was wel een valpartijtje op 1500 meter van de finish. Daar viel niet zomaar iemand, maar ieders favoriete Eritreër, Girmay. Ook Marijn van den Berg lag erbij, tweemaal zeer slecht nieuws voor Aurel, die zijn laatste sprankje hoop op de gouden plak ziet wegvliegen op een onooglijke rotonde nabij Nimes. Ook Raymond, Martijn en Jesse zullen flink balen van deze val. De rit wordt uiteindelijk gewonnen door Philipsen, voor Bauhaus en Kristoff, zodat toch ook het puntenklassement nog heel spannend kan worden. Laten we voor de koers hopen dat Girmay in ieder geval niet teveel last ervaart van zijn val zodat het inderdaad een mooie strijd op zal leveren.
De dagwinst is vandaag voor… Steven!? Als die jongen nu ook al vlakke ritten gaat winnen is het einde wel een beetje zoek. Daarmee lijkt de Tour de Friends wel definitief beslist te zijn, althans, als het gaat om goud en zilver. Daarachter wordt het nog wél heel interessant, want Martijn pakt een mooie en broodnodige buffer in de strijd om het brons. Die gaat hij nodig hebben, want zijn klimmersteam is niet zo sterk als die van de nummers 4, 5, en 6. Van de wat meer klim-georiënteerde teams op die plekken incasseren William en vooral Fokke Jan vandaag gevoelige klappen, zodat Andreas nu 4e staat en voorlopig voorzichtig de beste kans lijkt te hebben op brons. Al kan er dus nog een hoop gebeuren komende dagen!
We gaan dus nog flink de bergen in, maar de komende twee etappes staan beide meer te boek als heuveletappes. Bij allebei is er een degelijke kans op een succesvolle vroege vlucht, al hangt vooral veel af van hoe happig een Vingegaard of een Evenepoel nog is op een grootse aanval. Of wil Pogacar nóg harder uithalen? We gaan het meemaken. A demain!