Het etappeprofiel van vandaag schreeuwde wat mij betreft ‘vluchtersrit’. De meningen elders waren daarover echter verdeeld; de diverse kortere klimmetjes in de slotfase waren zeker niet simpel, en zouden ook zomaar een prooi voor de hoge heren in het klassement kunnen zijn. De strijd om de vroege vlucht wees in eerste instantie op het gelijk van degenen die voor de vluchters gingen. Diverse mooie groepjes reden weg met enkele van de sterkste vluchters van deze Tour, zoals Vauquelin, Lazkano, Healy en Pidcock. Het probleem was echter dat Pogacar andere plannen had. Hij zette zijn knechten op kop van het peloton en hield het gat met de vroege vluchters altijd rond de twee minuten. Toen de beklimmingen aan de horizon opdoemden bleek de vlucht allang tot falen gedoemd. Als laatste werd Healy ingerekend en daarna was het aan de klassementsrenners.
Pogacar zette aan, en niemand kon direct volgen. Even leek het op een herhaling van deze Giro, waarin hij heer en meester was. Maar langzamerhand verloor hij weer wat van zijn vergaarde voorsprong op Vingegaard. Voor de vierde maal op rij lijkt het uit te draaien op een tweestrijd tussen deze twee kemphanen, waarover we al veel gezien en gelezen hebben. Het mooie is echter dat er nu meer gebeurde in de achtergrond; Pogacar en Vingegaard konden niet teveel naar elkaar kijken, want ook die andere twee van de Grote Vier, Evenepoel en Roglic, hielden de schade heel behoorlijk beperkt tot een slordige halve minuut. Hoewel Roglic nog wat materiaalpech had in volle finale, finishte hij ook nog binnen afzienbare tijd.
Vingegaard won ook nog het sprintje van Pogacar, zodat de vroege aanval van laatstgenoemde uiteindelijk geen enkele tijdwinst oplevert, zelfs een paar seconden verlies. De vele klassementsrenners die volgden waren goed nieuws voor onze Tour de Friends-deelnemers die wat meer op de bergen gefocust zijn, met name Steven, William, Andreas en Fokke Jan. Maar wie van die vier heeft vandaag gewonnen?
De winnaar van vandaag is Steven! Hij scoort 135 punten, de hoogste dagscore tot nu toe, met maar liefst 9 renners bij de bovenste 12 (en 11 bij de bovenste 20). Hij neemt ook de bolletjestrui over van Jolan na diens hoge score in de openingsetappe, een knappe prestatie.
Aurel blijft aan de leiding, maar lijkt op Pogacar, in die zin dat voor het eerst barstjes beginnen te komen in zijn aura van onoverwinnelijkheid. Steven heeft daarin de rol van Vingegaard; hij begon nog niet flitsend, maar blijkt het sterkste klassementsteam te hebben en kan nog een heel serieuze uitdaging gaan vormen in de komende anderhalve week. De Tour is nu op de helft, nog 10 etappes en het eindklassement + truivoorspellingen te gaan, en de voorzichtige conclusie is dat zowel de Tour de France als de Tour de Friends uitdraaien op een spannende tweestrijd. Of zijn er toch nog andere kapers op de kust?
We gaan het morgen zien, met dan weer een vlakke rit op het programma. Ik ben er dan waarschijnlijk pas later op de avond, in verband met een teamuitje, maar mocht ik toch eerder tijd hebben, dan zien jullie hem wel verschijnen. Tot gauw!