Na al het klimgeweld van gisteren hadden we vandaag weer een vlakke rit op het programma. Wie vlakke rit zegt, zegt natuurlijk massasprint, maar ditmaal waren er zowaar twee renners die daar geen directe boodschap aan bleken te hebben, namelijk Russo en Vercher. Geen renners die impact zouden kunnen hebben op ons pooltje, al was de kans natuurlijk heel klein dat deze twee vluchters sowieso iets zouden kunnen uithalen in een rit als deze. Desondanks is het wel leuk dat in ieder geval íemand nog zijn best doet om de sprint te ontregelen.
Dat lukte natuurlijk niet, al ruim voor de finish waren de twee bijgehaald. Daarna waren er helaas ook weer een paar valpartijen, een beetje een noodzakelijk kwaad met al dat gedrang in het peloton. Kristoff leek even een belangrijk slachtoffer hiervan te worden, want hij greep naar zijn arm en stond een tijdje stil; voor 6 van ons, die Kristoff in hun team hadden, toch een spannend moment. Hij stapte echter weer op en wist zelfs nog terug te keren naar het peloton samen met een knecht, nog op tijd voor de definitieve finale. Ook Laporte viel nog, maar die heeft niemand, dus dat is voor ons misschien minder interessant; bovendien keerde ook hij terug naar het peloton.
Dan dus de sprint. De winnaar van de rit is niemand minder dan… Cavendish!? Is het weer 2009 en is iemand ons dat vergeten te vertellen? Nee, hij kan het nog steeds, ook op zijn oude dag. Toch wel een daverende verrassing voor iedereen behalve Raymond en Diana, die zelfs nu nog genoeg vertrouwen hadden in de ‘Manx Missile’ om hem in hun teams op te nemen. Nummer 35 voor de beste sprinter in de wielergeschiedenis, daarmee is hij nu echt Merckx voorbij en heeft hij het record alleen op zijn naam. Opnieuw wielergeschiedenis dus na de vorige massasprint, die voor het eerst door een Eritreër gewonnen werd.
De dagwinst is echter niet voor Raymond of Diana, want er eindigen nog een hele hoop andere veelgekozen sprinters bij de bovenste 20. Belangrijkste ontbrekende naam is Pedersen, die zelf ook werd opgehouden door een valpartij ergens. Voor de rest zaten de meeste grote namen erbij. In totaal heb ik het meeste van deze namen, 7 in totaal, waaronder ook een paar renners uit lagere categorieën, namelijk Kristoff, Ackermann en Thijssen. Dit is ruimschoots voldoende om me aan de eerste dagzege van deze Tour te helpen! Martijn eindigt als tweede in de daguitslag, de enige andere boven de 100 punten vandaag, voor Jesse met 88.
De derde plaats in de rituitslag voor Jesse is genoeg voor hem om de groene trui weer terug te pakken van Steven. Er is nog niemand met twee dagzeges, en geen dagwinnaar die al eens tweede werd in een rituitslag, dus blijkt deze derde plaats ineens van belang. Aurel behoudt echter de leiding in het algemeen klassement, en verstevigt die leiding zelfs iets, doordat Maarten een slechte dag heeft en helemaal wegzakt naar plaats 7. Steven doet het wel prima en staat nu tweede (maar komt dus 4 puntjes tekort om de groene trui vast te houden). Martijn en ik profiteren allebei van onze ruime sprintersselectie; Martijn staat daardoor voor het eerst dit jaar virtueel op het podium, en ik heb de aansluiting met de middenmoot teruggevonden. Verliezer van de dag is William; zoals wel vaker heeft hij niet bijzonder veel sprinters, en daardoor zakt hij naar plek 9.
Morgen vermoedelijk nog zo’n sprint, er zijn er lekker veel dit jaar. Hopen op zo min mogelijk valpartijen en een eerlijke rechte lijn voor iedereen. A demain!
12-> 10 -> 7 -> 5. Er zit een mooie stijgende lijn in. 😀
Kijk, dit zijn de puntenaantallen waar ik op hoopte.
Kleine rectificatie: Bauhaus is gedeclasseerd omdat hij van zijn lijn is afgeweken. Hierdoor verliezen Steven en Andreas 4 punten, en in het geval van Andreas gaat hij een plekje omlaag, net achter Fokke Jan. Stefan en Jolan krijgen 2 punten erbij, omdat Teunissen resp. Zingle allebei stijgen in de daguitslag. Jolan staat hierdoor nu 1 punt boven William.